het bestuur

Ik ben René Beunk. In 1989 heb ik als vrijwilliger in Gyumri gewerkt na de grote aardbeving en sindsdien heeft het land me niet meer losgelaten. Vanaf de oprichting van Stichting alvan tsarik in 2005 ben ik voorzitter. Na bijna 40 jaar als leraar Duits in het voortgezet onderwijs is het nu tijd voor een nieuwe uitdaging: Technasium en Preschool naar Nederlands model promoten in Armenië.

Mijn naam is Gerard Bloemberg. Vanaf de officiële oprichting op 13-07-2005 ben ik secretaris van Stichting alvan tsarik. Na een arbeidzaam leven als ICT-er geniet ik sinds enige jaren van mijn pensioen. In die ICT had ik een groot netwerk opgebouwd. Daardoor heeft de stichting veel economisch afgeschreven computerapparatuur geschonken gekregen en profijtelijk kunnen verkopen. Met de opbrengst konden we transporten naar en projecten in Armenië financieren. Mijn echtgenote Marion en ik hebben twee zonen en twee dochters en twee kleinzonen en twee kleindochters.

Ik ben Servaas Beunk, penningmeester van Stichting alvan tsarik. Toen René, jaren geleden, met het verzamelen van boeken voor Armenië begon, was het voor mij vrij logisch hem te helpen. Samen hebben we de stichting opgericht. Voor mij ligt het werken voor Alvan Tsarik in het verlengde van mijn studie (Sociale Geografie, voorlichting over 3^e Wereld) en zie ik het ook als een verdieping van mijn werk, trainer van teams en medezeggenschappers. Het is ‘Maatschappelijk verantwoord ondernemen’, waarbij de winst niet in geld is uit te drukken.

Ik ben Annie Bodde. Sinds het jaar 2000 ben ik verbonden met Armenië. Eerst met het weeshuis Zatik in Yerevan, later met Guymri . In het weeshuis was het schrikken, met zijn allen met een tandenborstel. Veel van mijn Armeense contacten (van boer tot onderminister) heb ik naar Nederland uitgenodigd om op hun vakgebied verder te kijken. Als gewezen boerin houd ik me in de stichting bezig met projecten op landbouwgebied.